Czyli co Q-Słonko widziało w sierpniu
Filmowy sierpień 2024 w ocenach
7
– Trap. Pułapka
Koncert gwiazdy pop zamienia się w zabawę w kotka i myszkę pomiędzy policją a brutalnym mordercą, w centrum której znajduje się ojciec, który przyszedł tu ze swoją córką. Może i M. Night Shyamalan promuje bez żenady swoje potomstwo, może i zwroty akcji bywają tu żenująco głupie, ale bawiłem się bardzo dobrze, a minusy nie przesłoniły mi rozrywkowych plusów.
– Untold. Murder of Air McNair, The. Sportowe opowieści: Jak zginął Air McNair
Tym razem twórcy dokumentalnej serii Netfliksa opowiadają o morderstwie rozgrywającego NFL, Steve’a McNaira. Jak zawsze mają do zaoferowania interesującą historię, rozmowy z bohaterami opowiadanych zdarzeń i bogate archiwalia.
– Untold. Sign Stealer. Sportowe opowieści: Złodziej znaków
Tym razem twórcy dokumentalnej serii Netfliksa opowiadają o Connorze Stalionsie i opracowanej przez niego metodzie identyfikowania znaków wysyłanych przez trenerów akademickiej ligi footballu amerykańskiego graczom swoich drużyn w celu zasygnalizowania konkretnej zagrywki. Jak zawsze mają do zaoferowania interesującą historię, rozmowy z bohaterami opowiadanych zdarzeń i bogate archiwalia.
6
– Alien: Romulus. Obcy: Romulus
Grupa młodych wyrzutków natrafia na śmiercionośną formę życia podczas eksploracji opuszczonej stacji kosmicznej. Odcinek powstały z połączenia elementów wszystkich dotychczasowych „Obcych”. Efektownie zrealizowany, ale mało odkrywczy. Końcówka dyskusyjna.
– Fly Me to the Moon. Zabierz mnie na Księżyc
Specjalistka od PR-u wynajęta do ratowania dobrego imienia NASA podczas wyścigu o Księżyc, zakochuje się w głównym inżynierze projektu Apollo 11. Klasyczny przykład filmu, który ma dosłownie wszystko, żeby być znakomitą rozrywką, a jednak coś w nim nie pykło i nawet do końca nie wiadomo co.
– Kill
Świetnie wyszkolony komandos staje do nierównej walki z tabunami zbirów okradających pasażerów pociągu, w którym podróżuje razem z ukochaną. Określany mianem najkrwawszego bollywoodzkiego filmu w historii trochę mnie mimo wszystko zawiódł nie aż tak efektownymi scenami akcji (tych jest tu cała fura), jakich bym się po nim spodziewał. PS. Pomysł na intermission wyborny, tak samo jak motywacja bohatera do bezkompromisowej walki.
Płatna zabójczyni bierze pod swoje skrzydła niedoszłą ofiarę, na której wciąż ciąży wyrok śmierci. Najlepszy heroic bloodshed Johna Woo od lat. Za bardzo najntisowy jak na współczesne standardy, wykazujący się brakiem pełnego zrozumienia tego, czym jest kino Johna Woo, ale wchodzący bez bólu i posiadający momenty, kiedy dawna magia powraca. Oraz przesympatycznego Omara Sy’a.
– Three Musketeers – Part I: D’Artagnan, The. Trzej muszkieterowie: D’Artagnan aka Les trois mousquetaires: D’Artagnan
Młody Gaskończyk przybywa do Paryża, gdzie chce wstąpić w szeregi muszkieterów, ale ciągle mu ktoś w tym przeszkadza. Ktoś sobie pomyślał: Hej, zróbmy muszkieterów na poważnie! Smród, bród, intryga dla dorosłych! Ja pomyślałem: Dawać mi z powrotem tych zawadiaków w kolorowych ciuszkach, płaszczem, szpadą, humorem i intrygą dla dorastających chłopców!
5
– Czerwone maki
Dzieje się historia, gdy do próby zdobycia klasztoru na górze Monte Cassino przystępują żołnierze 2 Korpusu Polskiego. Kino wojenne z Wikipedii. Poprawna produkcja, której widowiskowość pozostała jedynie na papierze. Jego problemem wcale nie jest wątek miłosny, ale to, że jest to bardzo słaby wątek miłosny. Filmowcy z przyszłości pewnie się cieszą, bo nadal pozostał do zrobienia dobry film o Monte Cassino.
– Deadpool & Wolverine
Niepokorny Deadpool wraz z Wolverine’m z innego wymiaru stawiają czoła nieobliczalnej siostrze profesora Xaviera. Byłbym bardziej entuzjastycznie nastawiony do tego czegoś, gdyby to był odcinek „Saturday Night Live”. Ewentualnie gdyby połowa dowcipów nie była czerstwa bądź nieśmieszna. Nie do oglądania bez wiedzy o milionie poprzednich produkcji MCU i X-Men. Kilka świetnych gagów i cameo to za mało.
4
– Deliverance, The. Wybawienie
Zmagająca się z licznymi problemami rodzina wprowadza się do domu, w którym zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Tak, ten film skończy się dokładnie tak jak się tego spodziewacie. Lee Daniels biernie odtwarza każdy schemat nawiedzonego kina i proponuje film, który zapomina się jeszcze w trakcie seansu.
– Ghostbusters: Frozen Empire. Pogromcy duchów. Imperium lodu
Rodzina Spenglerów powraca do kultowej remizy, by niedługo potem zatrzymać globalne ochłodzenie. Autorzy rebootu wypśtykali się ze wszystkiego, co dobre mógł zaoferować powrót do ukochanej przez widzów franczyzy i zaprezentowali nijaki film z nijakim zagrożeniem, w którym ważne jest tylko to, by powstała kolejna część.
Podziel się tym artykułem:
Coś kręcisz. Złodziej znaków to przecież historia Frankowskiego i Musiała!