Good Time. Recenzja filmu z Robertem Pattinsonem. Netflix

Jeden z najciekawszych filmów 2017 roku udowadnia, że dzięki sprawnej reżyserii każdą, nawet najbardziej banalną historię można przedstawić w atrakcyjny sposób. Recenzja filmu Good Time. Film dostępny na Netfliksie.

O czym jest film Good Time

Kolejną sesję u psychologa przerywa najście Conniego (Robert Pattinson). Zabiera on ze sobą swojego opóźnionego w rozwoju brata Nicka (Benny Safdie) i nie słuchając sprzeciwów lekarza zamyka za nimi drzwi z drugiej strony. Nadszedł czas, by w końcu zaczęli żyć na własną rękę z dala od babci, u której mieszkają. Aby to było możliwe, odwiedzają bank ubrani w gumowe maski. Grzecznie pokazują kasjerce karteczkę z informacją o tym, że właśnie uczestniczy w napadzie na bank i każą jej wypłacić stosowną sumę pieniędzy. Nick jest coraz bardziej nerwowy, ale Conniemu udaje się nad nim zapanować. Kasjerka wraca z kasą, grzecznie wychodzą i ruszają w długą podstawionym na miejsce skoku samochodem. Sukces nie trwa długo. Wybucha ukryty w banknotach ładunek barwiący skradzioną kasę na nieschodzącą czerwień. Dalsza ucieczka ma dwie konsekwencje. Nick zostaje złapany przez policję i aresztowany, a Connie musi go jak najszybciej wyciągnąć z aresztu. Z pomocą swojej dużo starszej kochanki (Jennifer Jason Leigh) odwiedza poręczyciela sądowego^*, u którego dowiaduje się, że Nick trafił do szpitala. W sytuacji posiadania niewystarczającej ilości kasy na kaucję, Connie rozkminia, że chyba prościej – i za darmo – będzie wyciągnąć brata ze szpitala.

Recenzja filmu Good Time

Nie chcę pisać, że Good Time przywraca wiarę w kino, bo nie jest to aż tak wybitny filmy, by używać górnolotnych wyrażeń. A i kino jakoś się trzyma. Z pewnością jednak Good Time przywraca wiarę w to, że w dobie tych wszystkich komputerów, komiksów, milionów dolarów i excelów od producenta są jeszcze filmy, w których wartością nadrzędną jest reżyser i jego umiejętności. No w przypadku Good Time dwóch reżyserów: braci Safdie – Josha i Benny’ego. Snując rozciągniętą przez zaledwie jedną dobę prostą historię ratowania brata z aresztu, dostarczają całą masę atrakcji wizualnych jak i obyczajowych. Choć patrząc na film Good Time tylko z poziomu opowiadanej historii wiele się w nim nie dzieje, to najprostsze nawet sceny podkreślone dynamicznymi zdjęciami ulic Ameryki B i pulsującą muzyką dostarczają tu furę emocji i adrenaliny. Pomijając myląco wolny początek u psychologa (ta łza!), Good Time serwuje chyba najbardziej intensywnych kilka początkowych minut do momentu „wybrzmienia” napisów początkowych, jakie ostatnio można było oglądać w kinie.

Duża zasługa powodzenia opowiadanej historii tkwi w okiełznaniu wiszącego przez cały seans nad filmem absurdu. Cienka linia oddzielająca poważny dramat społeczny od absurdalnej przesady nigdy nie zostaje tu przekroczona. Skutek jest taki, że w końcu udało się komuś sprzedać aspirujący do miana poważnego dramat, który zadowoli także widza preferującego rozrywkę ponad społeczny komentarz. A jednocześnie w umiejętny sposób wzbudzi u tego widza uśmiech, co jest tym trudniejsze, że dla głównego bohatera nadchodząca noc nie przyniesie niczego do śmiechu.

Przyniesie zamiast tego całą serię niespodziewanych nowych znajomości, które pchają akcję do przodu kierując ją co i rusz na niespodziewane tory. Connie nieźle się napoci próbując wykaraskać się z tej całej awantury, a my nie będziemy się nudzić. Pełni podziwu dla reżyserów, bez których talentu i umiejętności nie byłoby tego filmu. No i bez Pattinsona, który serwuje znakomitą rolę.

^*Ktoś będzie tak łaskaw i wytłumaczy mi jak krowie na rowie, na czym polega praca poręczyciela sądowego? Przez brak tej wiedzy ciągle Jackie Brown nie rozumiem :). Po co pośrednicy w prostej(?) sprawie wpłacenia kaucji?

(2347)

Podziel się tym artykułem: