EURO trwa w najlepsze, więc nie dla mnie sale kinowe i tego typu atrakcje, ale gdyby ktoś wolał film od meczu to w tym tygodniu do wyboru ma co następuje.
Premiery kinowe weekendu 17-19.06.2016
Obecność 2 [The Conjuring 2: The Enfield Poltergeist] (2016) – Poszedłbym
Zastanawia mnie w zasadzie tylko jedna rzecz, bo to, że chciałbym drugą Obecność obejrzeć jest jasne. Bez napiny, bez oczekiwania nie wiadomo czego, bez przyspieszonego bicia serca. Ot tak jak chce się obejrzeć dobry film i nic więcej. Zastanawia mnie więc, czy w tej opowieści o nawiedzonym domu, w której wszystkie elementy klasycznej opowieści grozy są na miejscu, jest miejsce na coś nowego, coś, co wyróżni film czymś więcej niż znakomitą realizacją z wyczuciem tego jak stworzyć klimat i wystraszyć, nawet jeśli to tylko jump scare? Czy zwiastun przemilcza jakąś informację, która jest kluczowa dla sensu filmu Obecność 2 i czyni go czymś więcej niż znakomicie zrealizowaną standardową opowieścią o nawiedzonym domu, które towarzyszą nam już od zarania horroru?
Wydaje mi się, że nie :), ale i tak chętnie Obecność 2 obejrzę.
Gdzie jest Dory [Finding Dory] (2016) – Nie poszedłbym
Nie lubię animków, do dzisiaj nie widziałem Gdzie jest Nemo? :P.
Zmęczyłem zwiastun i nie wygląda to na nic ciekawego. Ot standardowa animacja z wysokiej półki, ale bez błysku, pomysłu i czegoś, co by kazało pomyśleć, że nie, to wcale nie jest żerowanie na sentymencie do Gdzie jest Nemo?.
A dzieci i tak pewnie będą zachwycone.
Piknik z niedźwiedziami [A Walk in the Woods] (2015) – Nie poszedłbym
Mocno, ale to naprawdę mocno spóźniona premiera, co do której nie widzę żadnego sensu, by wpychać ją teraz na siłę do kina. Powiem tak, widziałem już kiedyś z pół godziny tego filmu i nigdy go nie skończyłem. Choć mam w planach skończyć, a potem dać mu Szóstkę.
Bo taki to film – typowa Szóstka. Ani zły, ani dobry. Ani śmieszny, ani nieśmieszny. Ani taki, ani siaki. Fajnie, że Robertowi Redfordowi jeszcze chce się grać w filmach, Nick Nolte jako towarzysz podróży amerykańskimi szlakami turystycznymi też na pewno stanowi atrakcję (choć w kondycji z filmu nie przeszedłby kilometra), ale takie to wszystko nijakie. O, wiem, kojarzycie te zanurzone w płynie manekiny przygotowane do klonowania? No wiecie, wyławia się je z tego płynu i dopiero nadaje charakterystycznych cech klonowanej osoby. Piknik z niedźwiedziami jest właśnie taki jak te manekiny.
W spirali (2015) – Nie poszedłbym
O co chodzi z tymi 70-minutowymi filmami? Serio nie rozumiem. Kto normalny poza rodzinami twórców i aktorów pójdzie do kina 70-minutowy film? Szczególnie że bilety na takie wcale nie są tańsze, a ze zwiastuna wynika, że przez dobre 25 minut z tych siedemdziesięciu będą po prostu jeździć samochodem po lesie.
Nie jest taki ostatni ten zwiastun oceniając go uczciwie. Oprócz wiadomych wad polskiego kina (ktoś w ogóle zrozumiał kwestię Królikowskiego?) nawet trochę, trochę intryguje pachnąc przy okazji Nożem w wodzie (nie ma to jak złapać autostopem amerykańskiego szamana, który pewno okaże się, że w ogóle nie istnieje). Ale co z tego, skoro to wszystko takie poważne i napuszone, przez to odrzucające. Ale przynajmniej na Katarzynę Warnke nago można liczyć ;).
Frankofonia [Francofonia] (2015) – Nie poszedłbym
Bardzo fajny temat na film – nie dało się tego normalnie zrobić? :(. Niestety zwiastun wskazuje na film prosto z Discovery Channel ĄĘ.
Jak urządzić orgię w małym mieście [How to Plan an Orgy in a Small Town] (2015) – Nie poszedłbym
I jeszcze jedna bardzo, ale to bardzo spóźniona premiera, której sprowadzeniu do polskich kin zupełnie nie wiem co przyświeca.
Tematyka filmu i jego otwarte podejście do seksu od razu przypomina To właśnie seks [The Little Death], ale nie potrafię dostrzec tu tej lekkości swojego poprzednika, która sprawiała, że nawet najtrudniejszy temat był w nim zupełnie naturalny. A tu wygląda, że wszystko na odwrót. Topornie i dosadnie.
Podziel się tym artykułem:
