Czyli co Q-Słonko widziało w marcu.
Filmowy marzec 2021 w ocenach
10
– Back to the Future. Powrót do przyszłości
Nastolatek przypadkiem trafia do przeszłości, skąd musi wrócić do swoich czasów tak, by nie wymazać z historii swojego istnienia. Seans powtórkowy. Niewiele jest filmów, które w pełni zasługują na najwyższe możliwe oceny. To jeden z takich przypadków, który wciąż się nie zestarzał i już chyba nigdy się nie zestarzeje.
9
– Christiane F. – Wir Kinder vom Bahnhof Zoo. My, dzieci z dworca Zoo
Berlińska nastolatka zagłębia się w świecie dyskotek, prostytucji, narkotyków i Davida Bowie. Seans powtórkowy. Jedno z najbardziej realistycznych przedstawień gówna, w jakie mogą wpaść dzieci za sprawą narkotyków, robi wrażenie nawet po czterdziestu latach od premiery. Na faktach.
8
– Beverly Hills Cop, Gliniarz z Beverly Hills
Wyszczekany gliniarz z Detroit rusza tropem morderców swojego kolegi hen do Beverly Hills. Seans powtórkowy. Klasyka policyjnej komedii nie straciła wiele ze swojego oryginalnego uroku. Choć, jak na dzisiejsze standardy, za mało tu akcji. Eddie Murphy wybitny.
– Father, The. Ojciec
Opiekująca się zapadającym na demencję ojcem córka musi podjąć decyzję o wysłaniu go do domu opieki. Nie tylko świetnie zagrany, ale i bardzo dobrze i pomysłowo pokazujący zajawiony problem. Niby nic odkrywczego, a ogląda się prawie jak thriller.
– My Octopus Teacher. Czego nauczyła mnie ośmiornica
Wypalony filmowiec odnajduje radość życia w niespodziewanym miejscu: pod wodą w okolicy jamki ośmiornicy. Nie lubię tego typu melancholijnych dokumentów, ale trudno odmówić produkcji Netfliksa uroku i ślicznych zdjęć.
– Zack Snyder’s Justice League. Liga Sprawiedliwości Zacka Snydera
Batman skrzykuje superbohaterskich kumpli, żeby powalczyć ze zdyskredytowanym kumplem Darkseida, Steppenwolfem. Za bezapelacyjny sukces trzeba uznać fakt, że pomimo czterogodzinnego metrażu ogląda się ten film bez znudzenia. Przeciętny widz, który ma gdzieś przepychanki komiksowych geeków, otrzymuje solidne widowisko, na którym czasu nie straci. Musi też jednak pamiętać, że to tylko przystanek, a nie stacja końcowa.
7
– Biggie: I Got a Story to Tell
Dokumentalna opowieść o życiu Notoriousa B.I.G.-a, która nie skupia się na teoriach dotyczących jego śmierci. Interesujące, szczególnie dla kogoś, kogo zupełnie ominęła ta historia i hip-hop w ogóle. Aczkolwiek należy ją traktować wyłącznie jako laurkę kontrolowaną przez Puffa Daddy’ego.
– Cherry. Cherry: Niewinność utracona
Rzucony przez dziewczynę chłopak wraca z wojny z zespołem stresu pourazowego i rosnącym nałogiem. Twórcy „Avengers: Koniec gry” postanowili udowodnić światu, że potrafią kręcić wielkie kino. Zrobili to trochę zbyt topornie, co nie zmienia faktu, że film jest niezły, a Tom Holland w roli głównej bardzo dobry.
– Coven of Sisters. Sabat sióstr aka Akelarre
Grupa dziewcząt oskarżanych o czary próbuje uniknąć spalenia na stosie. Unikający szokowania na siłę film o kobiecości. Kino schludne i sympatyczne.
– Dissident, The
W październiku 2018 roku do konsulatu Arabii Saudyjskiej w Turcji wszedł niezależny dziennikarz Jamal Khashoggi. Został tam poćwiartowany. Dokumentalny zapis wydarzeń, które doprowadziły do tragedii, połączony z kompleksowym opisem arabskich starań o wyciszenie wszelkiej krytyki władzy skupiających się w szczególności na armiach botów na Twitterze.
– Framing John DeLorean. Szaleńczy wyścig Johna DeLoreana
Idealny dokument dla wszystkich tych, którzy zawsze zastanawiali się nad tym, co stało się z kultowym samochodem z „Powrotu do przyszłości”, ale bali się o to zapytać.
– Frighteners, The. Przerażacze
Parapsychiczny detektyw trafia na trop zbrodniarza, którego nie powstrzymała śmierć. Seans powtórkowy. Zawsze lubiłem i dalej lubię. Dużo lepszy w pierwszej połowie niż potem. Posiada też sporo efektów wizualnych, których i dziś nie musi się wstydzić. I trochę takich, które wyglądają źle.
– I Care a Lot. O wszystko zadbam
Cyniczna prawna opiekunka wplątuje się w opiekę babci, która wcale nie jest tak miłą staruszką, na jaką wygląda. Geriatryczny „Wilk z Wall Street”. Wartki kryminalny thriller o komiksowym postrzeganiu realiów opieki społecznej, który zdaje się nie rozumieć, że widz nie polubi postaci, których lubić się nie da.
– Iron Angels 2. Tian shi xing dong 2 aka Żelazne anioły 2
Podczas wakacji w Malezji elitarna ekipa z Hongkongu natrafia na ślad politycznego spisku z narkotykami w tle. Seans powtórkowy. Nikt, nigdy i nigdzie nie kręcił takiej akcji jak w Hongkongu. Film „Żelazne anioły” właściwie się nie zestarzał, choć nie robi już nawet w połowie takiego wrażenia jak kiedyś.
– Raya i Ostatni smok. Raya and the Last Dragon
Młoda wojowniczka walczy u boku smoczycy o zjednoczenie swojego królestwa przed śmiertelnym zagrożeniem. Ominął mnie gdzieś ten moment, w którym filmy animowane Disneya przestały być dla dzieci. Solidna filmowo-baśniowa robota z animacją, która momentami każe się zapytać o to, czy to jeszcze CGI czy już może live-action.
– Skandal. Ewenement Molesty
Zupełnie nie znam repertuaru Molesty, zupełnie ominął mnie również polski hip-hop. Z tego względu dokument o tych pionierach rapu oglądałem z zainteresowaniem i przyjemnością. Za szybko jednak przeskoczył z tego, co było do tego, co jest.
– Soul. Co w duszy gra
Marzący o karierze muzyka jazzowego nauczyciel umiera w dniu swojej największej szansy. Z połączenia „Symfonii życia” i „W głowie się nie mieści” powstaję ja! Nie tak dobry film jak te dwa wymienione, ale na tyle sympatyczny, że warto mnie zobaczyć.
6
– At the Heart of Gold: Inside the USA Gymnastics Scandal. Druga strona medalu: Skandal w amerykańskiej gimnastyce
W starciu z netfliksowym „Athlete A” również poświęconemu seksualnemu skandalowi w amerykańskiej kadrze gimnastycznej – bez szans. Chaotyczny opis wydarzeń bez komentarza osób najbardziej związanych z tą aferą.
– City of Lies
Oparta na faktach opowieść o roli, jaką w zabójstwie Notoriousa B.I.G.-a mogła pełnić policja z LA. Dobrze zagrany, średnio ciekawy film o bardzo ciekawej i głośnej sprawie.
– Enforcement. Shorta
Dwóch duńskich policjantów o skrajnie różnych poglądach musi współpracować, by wydostać się z zamieszkałej przez muzułmanów dzielnicy miasta. Gdyby połączyć „Enforcement” z niedawnymi francuskimi „Nędznikami” mogłoby wyjść świetne kino. Osobno wrażenia nie robią.
– Last Blockbuster, The
Film dokumentalny o ostatniej działającej na świecie wypożyczalni sieci Blockbuster. Z humorem i nostagią opowiada o czasach świetności kaset wideo i powodach upadku branży. Wydaje się jednak, że potencjał był na więcej niż ten dokumentalny standard.
– Life Ahead. La vita davanti a sé aka Życie przed sobą
Zajmująca się opieką nad dziećmi prostytutek starsza pani, która przeżyła Holocaust, niechętnie bierze pod swoje skrzydła sierotę z Senegalu. Typowy film, do którego nie ma się co przyczepić, bo jest dokładnie taki, jak być powinien. Przy jednoczesnym maksymalnym znudzeniu standardową historyjką o tym, co w życiu ważne.
– Mauritanian, The. Mauretańczyk
Prawdziwa historia osadzonego w Guantanamo Mauretańczyka, który podejrzewany był o pomoc w zorganizowaniu zamachów 11 września. Solidny i do bólu poprawny film, który nie oferuje takiego ładunku emocjonalnego jak powinien.
5
– Happiest Season. Świąteczny szok
Bożonarodzeniowa przerwa może wiązać się ze sporym stresem, gdy rodzice nie wiedzą, że jesteś lesbijką, a przyjeżdżasz razem ze swoją dziewczyną. Dość oczywisty pomysł na film z gatunku: dziwne, że nikt na to jeszcze nie wpadł. Nie kupił mnie. Kobieca obsada w dechę, ale wykonanie bez tego czegoś potrzebnego romantycznym komediom świątecznym.
4
– Coming 2 America. Książę w Nowym Jorku 2
Książę Akeem zostaje królem Zamundy i rusza do Ameryki po swojego nieślubnego syna, który ma prawo do afrykańskiego tronu. Afroamerykanie wytoczyli w tym filmie wszystkie swoje popkulturowe działa od Morgana Freemana po Salt-N-Pepa. Nieśmieszna komedia, jaka z tego wyszła, mówi wiele o tym, że nie zawsze polityczna poprawność jest rozwiązaniem niesprawiedliwości społecznych.
– Yes Day. Dzień na tak
Rodzice trójki dzieci postanawiają wypróbować rodzicielski eksperyment polegający na pozwoleniu ich dzieciom na to, by przez jeden dzień robiły, co chcą. Dobry pomysł na sympatyczne kino familijne rozbija się o totalnie bezsensowne wykorzystanie go na przekombinowane zachcianki pociech.
Podziel się tym artykułem:
