Takie to życie jest niesprawiedliwe. Zamiast oglądania nowych przygód Hana Solo, kwitniesz w domu i oglądasz dokument o nodze znalezionej w grillu. Na szczęście to dobry dokument. Recenzja Finders Keepers.
Najlepsze scenariusze pisze życie, czyli fabuła Finders Keepers
Finders Keepers to enty już filmowy przykład na to banalne powiedzenie ze śródtytułu. Wnikałem tu w jego szczegóły już parę razy, więc kolejny raz nie będę. Jest jak jest i prawdy w tym banale tak samo dużo, co i niesprawiedliwości.
Zaczyna się od garażowej wyprzedaży. Niejaki Shannon Whisnant dokonuje zakupu jednego z boksów, a w nim – wśród innych suwenirów – grill. Wraca do domu, sprawdza zakupy, a gdy otwiera grilla odnajduje w nim ludzką nogę. Właściciela nogi udaje się namierzyć praktycznie od razu – nie ma tu żadnej kryminalnej zagadki. Tymże właścicielem jest również niejaki John Wood. Syn miejscowego bogacza, który nogę stracił w wypadku lotniczym. Po amputacji zamarzyło mu się zachować na pamiątkę odciętą nogę i szybko z planów przeszedł do czynów. Tyle że za chwilę zderzył się z życiem, nogę wpakował w grilla, grill do garażu i gdy w końcu garaż przestał być opłacany, jego zawartość znalazła kupca w ciemno.
Happy end? Ależ skąd. To tylko początek historii. Bo John Wood chciałby swoją nogę z powrotem – wszak należała do niego od 40 lat i nigdy nie zmieniała właściciela – a Shannon Whisnant nogi oddać nie chce. Twierdzi, że wszystko co kupił w garażu należy do niego, a noga posiada wartość w wyniku całej tej historii dodaną. Shannonem zaczyna interesować się telewizja, a domowy budżet wzbogacają bilety za oglądanie grilla z nogą oraz kasa ze sprzedaży suwenirów z nimże.
Szybka recenzja Finders Keepers
Film Bryana Carberry’ego i Claya Tweela należy do grupy dokumentów, które lubię najbardziej. Niewiele Wam się zda to oświadczenie, bo do końca nie wiem, jak ją określić. Ostatnim dokumentem w takim klimacie, który to dokument nawinął mi się pod oczy, był Dinosaur 13. Niby nie różni się niczym od innych dokumentów – wszak to dalej jedynie gadające głowy – kurde, dużo tych myślników – a jednak ogląda się go zupełnie inaczej. Na pewno diabeł tkwi w sposobie nakręcenia filmu, no i – kluczowe przy dokumentach – w fajnej historii.
Ta z Finders Keepers jest rzeczywiście fajna, ale odnoszę wrażenie, że trochę za mało jej na prawie 90-minutowy dokument. Samej nogi w grillu byłoby zdecydowanie za mało, więc dochodzi tu do niej ciekawy background głównych bohaterów i historia ich życia oraz tego, co zaczęła w nim symbolizować noga, ale w pewnych momentach brakowało mi mięsa. Stąd tylko Siedem. Ale to bez wątpienia wart uwagi film. Nie tylko z punktu widzenia rozrywki.
Bo i opowiada dużo więcej o amerykańskim społeczeństwie niż można by się tego spodziewać po przeczytaniu zarysu fabuły. Ot taki Jerry Springer Show, ale bez wzbudzania sensacji za każdą cenę, wyzwisk i dosłownego napieprzania się odciętą nogą.
(2031)
Ocena Końcowa
7
wg Q-skali
Podsumowanie : Dokumentalna historia zaciekłego sporu o znalezioną w grillu... ludzką nogę. Dużo o nodze, ale jeszcze więcej o amerykańskiej nisokiej middle-class.
Podziel się tym artykułem:
