Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, lata 80. Do schwytania seryjnego mordercy, mordującego i zjadającego młode dziewczynki, oddelegowany zostaje towarzysz Vadim Timurovic Lesiev (Marton Csokas). Sprawa jest z gatunku tych niecierpiących zwłoki, gdyż liczba ofiar rośnie w zastraszającym tempie, a milicja nie ma żadnego, choćby najmniejszego śladu, mogącego doprowadzić na trop pedofila-kanibala. Tymczasem z jednej ze szkół zostaje wyrzucony nauczyciel, Andrej Romanovich Evilenko (Malcolm McDowell). Powodem jego wyrzucenia jest oskarżenie o próbę dokonania gwałtu na jednej z jego uczennic.
Prawdziwie straszny film. Bardziej straszny z powodu jego marności, niż z powodu poruszanej przez niego tematyki, co jednoznacznie wskazuje na to jak marny to film. Jednym słowem: brrr.
Scenariusz oparto na podstawie prawdziwej historii potwora z Rostowa – Andrieja Czikatiło, który został skazany na śmierć za 55 bestialskich morderstw popełnionych na dziewczynkach, chłopcach, a także na osobach dorosłych. Kino pokazało nam już jakiś czas temu filmowy obraz śledztwa prowadzącego do złapania mordercy („Citizen X”), no ale ostatecznie nic dziwnego, że znów sięgnięto po tę poruszającą historię. Problem w tym, że wykorzystano ją w sposób zupełnie beznadziejny.
Jak rozumiem, zamysłem reżysera, było pokazanie nam obrazu prawdziwego diabła w ludzkiej skórze, potwora doskonałego. Tyle tylko, że biorąc na „warsztat” historię mordercy tak okrutnego jakim był Czikatiło i dopychając do jego biografii możliwie jak najwięcej diabelskich atrybutów, niezależnie od tego jak było naprawdę, popada się w przesadę. Nie można zrobić z diabła, jeszcze gorszego diabła. Dlatego na ekranie mamy do czynienia z prawdziwą karykaturą seryjnego mordercy i naprawdę oczy bolą patrzeć na to wszystko. Jakieś pierdoły z hipnotycznym wzrokiem, prawdziwe idiotyczna „naga” scena i inne pierdoły sprawiają, że „Evilenko” to film poniżej krytyki.
No, a pojedynek aktorski Csokas vs McDowell to prawdziwy popis nieudolności aktorskiej. Obaj przez cały film najwyraźniej mieli zatwardzenie – innej możliwości nie widzę. W pełni zasłużone 1(6)
Podziel się tym artykułem:
