Stoi za mną. Malutka taka. Zielona z czerwoną kokardką na czubku. Z szyszkami, dzwoneczkami, ptaszkami i drewnianym stojaczkeim. Choinka w wersji mini. Choinka z mini światełkami. Doczekało się maleństwo w końcu grudnia i teraz postoi z miesiąc. Pierwsza oznaka Świąt. Duża choinka jeszcze drzemie, stosy małych choinek też jeszcze śpią, lampki zapakowane czekają w gotowości, wszystkie inne ozdoby gryzą palce, a to maleństwo już jest. Fajnie, zawsze to raźniej – pilnuje moich pleców i mam nadzieję, że nie da mi zrobić krzywdy. „Oni tam mają z dziesięć choinek!” mawiała Buba wracając ode mnie do domu. No mamy, mamy. Kolorowo tu u mnie w Święta nie powiem. Co jak co, ale Cruelli chce się kombinować ze świątecznymi ozdobami. Dobra Cruella, dobra. Hehe.
Dobra, koniec rozczulającego bulszitu 🙂 W końcu to tylko kawałek sztucznego tworzywa z lampkami z ZSRR. Święta przyjdą, Święta pójdą. O co tyle szumu.
Robiłem dzisiaj za speca od informatyki – konfigurowałem Muńkowi modem. Właśnie widziałem, że mignął online więc chyba się udało na dłużej niż kilka minut sprawdzania w mojej obecności. No, a że dałem Mu adres tego bloga (Robson! Chwalił Twojego fake’a!) to pewnie sobie to przeczyta co tu o Nim stukam więc trza uważać na słowa. Hehe. A może żal Mu będzie impulsów na klikanie w mojego bloga… Oj tam. Żadna różnica. Niech i On liźnie mojego geniuszu. A tak w ogóle to poskładał sobie ślicznego kompa. Obudowa jak ze Star Treka, a w środku czyściutko, przestronnie, po prostu mrrr. Nie to co u mnie. Jak ostatnio odkręciłem obudowę to się wystraszyłem, a od kurzu kichałem potem jeszcze przez tydzień. No, ale ma już swoje lata staruszek. Coraz częściej niedomaga i robi problemy, ale mam nadzieję, że jeszcze mi trochę posłuży. A na razie patrzy się na choinkę i miga do niej diodami. Ciekawe czy będą z tego małe choinkomputerki.
Podziel się tym artykułem:
