„Kiedy zapytam cię o sztukę ty prawdopodobnie przytoczysz mi streszczenia każdej, kiedykolwiek napisanej książki o sztuce. Michał Anioł, pewnie sporo o nim wiesz. Życie, praca, polityczne aspiracje, jego stosunki z papieżem, orientacja seksualna, wszystkie jego dzieła, prawda? Ale założę się, że nie masz pojęcia o tym jak pachnie Kaplica Sykstyńska. Nigdy nie stałeś tam i nie patrzyłeś na ten cudowny sufit. Kiedy zapytam cię o kobiety pewnie rzucisz mi parę zdań na temat twojego ideału kobiety. Może nawet opowiesz, że zaliczyłeś parę razy. Ale z pewnością mi nie powiesz jakie to uczucie budzić się obok kobiety i czuć prawdziwe szczęście. A gdy spytam cię o wojnę pewnie rzucisz mi cytatami z Szekspira, tak? „Znów bitwa przed nami przyjaciele moi”. Ale ty nigdy nie byłeś nawet w pobliżu wojny. nigdy nie trzymałeś na kolanach głowy swojego przyjaciela patrząc jak on do ostatniego swojego tchnienia patrzy na ciebie z prośbą o pomoc. Kiedy zapytam cię o miłość prawdopodobnie zacytujesz mi sonet. Ale nigdy nie patrzyłeś na kobietę czując się totalnie zniewolony. Nie widziałeś w jej oczach zrozumienia. Nie czułeś, że Bóg zesłał ci anioła, by cię wyzwolił z głębin piekła. I nie wiesz, co znaczy być jej aniołem. Kochać ją i wspierać we wszystkim. Pomagać zwalczać raka. Nie wiesz, co znaczy spać na krześle w szpitalu, przekonywać lekarzy spojrzeniem, że pora odwiedzin ciebie nie dotyczy. Nie zaznałeś prawdziwej straty. Straty tego, co kochasz mocniej niż siebie. Wątpię, czy się odważyłeś tak mocno kogoś kochać. Patrzę na ciebie i nie widzę inteligentnego, pewnego siebie mężczyzny. Widzę zadziorne, sfajdane z przerażenia dziecko… Ale jesteś genialny. Nikt temu nie przeczy. I nikt nie zbada głębin twojej duszy. A jednak sądzisz, że o mnie wiesz wszystko, na podstawie obrazka. Jesteś sierotą, prawda? Myślisz, że wiem, jak ci było trudno, że wiem, co czujesz, kim jesteś, bo czytałem „Olivera Twista?” Czy to cię określa? Osobiście mam to gdzieś, ponieważ nie odkrywasz przede mną nic, o czym nie przeczytam w książce. Chyba że zaczniesz mówić o sobie, o tym, kim jesteś. Wówczas obudzisz we mnie fascynację. Ale ty tego nie chcesz, prawda? Przeraża cię to, co mógłbyś ujawnić. Twoja decyzja, szefie.” – Good Will Hunting
Podziel się tym artykułem:
