×
☰

Warszawski Festiwal Filmowy 2018

Kino dokumentalne w ostatnim czasie znajduje się w odwrocie. Nadal powstaje cała masa dobrych dokumentów, ale znaleźć coś, co byłoby poziom wyżej niż „dobry” nie jest łatwo. Z tego względu w repertuarze 34. Warszawskiego Festiwalu Filmowego spośród filmów dokumentalnych nie zainteresowało mnie wiele tytułów. Właściwie prawie żaden. Oto jeden z tych, które przebrnęły sito eliminacyjne. Recenzja filmu dokumentalnego Zbyt piękna: Nasze prawo do walki. O czym jest film Zbyt piękna: Nasze prawo do walki Kuba to potęga w olimpijskim boksie. Jej bokserzy od lat przywożą z igrzysk olimpijskich wagony medali, pisząc legendę tego sportu. Co innego z pięściarkami. Choć na…
OCENA:
6/10

Zbyt piękna: Nasze prawo do walki. Recenzja filmu Too Beautiful: Our Right to Fight. 34. WFF

Quentin 20/11/2018 skomentuj

Kubańskie pięściarki nie mogą startować w oficjalnych zawodach. Namibia Rodriguez wierzy w to, że do najbliższych igrzysk się to zmieni. Recenzja filmu Zbyt piękna: Nasze prawo do walki.

czytaj więcej
Gdybym miał wybrać, z którego filmu 34. Warszawskiego Festiwalu Filmowego miałem ochotę wyjść w trakcie seansu, Moon Hotel Kabul byłby najsilniejszym kandydatem. Przetrwałem jednak i, ku swojemu zdziwieniu, na koniec usłyszałem brawa widowni (nie dla mnie, dla filmu :P). Recenzja filmu Moon Hotel Kabul. O czym jest film Moon Hotel Kabul Ivan Semciuc (Anil Kapoor) to wyrachowany, cyniczny i egoistyczny rumuński dziennikarz śledczy, który relacjonuje udział wojsk rumuńskich w Afganistanie. W domu czeka na niego dziewczyna, ale że w Kabulu jest przeważnie nudno, choć również niebezpiecznie, to Ivan nie poprzestaje na oglądaniu pornosów. Jedną z kobiet, z którą spędza upojną…
OCENA:
4/10

Moon Hotel Kabul. Recenzja rumuńskiego dramatu. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Quentin 13/11/2018 skomentuj

Rumuński dziennikarz po powrocie z Afganistanu trafia na skandal związany z martwą tłumaczką. Recenzja rumuńskiego filmu Moon Hotel Kabul.

czytaj więcej
Czas leci. Człowiek dopiero się szykował do Warszawskiego Festiwalu Filmowego, a tu się właśnie skapnął, że minęły już ze trzy tygodnie od jego zakończenia, a wciąż zostało mu kilka WFF-owych filmów do zrecenzowania. No to na szybko, póki i tak nikt tego nie czyta z okazji długiego weekendu. Recenzja filmu Klub kanibali. O czym jest film Klub kanibali Otavio (Tavinho Teixeira) i Gilda (Ana Luiza Rios) to bogate małżeństwo mieszkające na prowincji Brazylii otoczone przez wysokie płoty i uzbrojonych strażników. W ten sposób oddzielają się od biednej części społeczeństwa, która jest ich największym zmartwieniem. Ich i reszty grupy wysoko postawionej…
OCENA:
6/10

Klub kanibali. Recenzja filmu The Cannibal Club. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Quentin 11/11/2018 skomentuj

Małżeństwo dekadenckich kanibali ma problem, gdy żona jest świadkiem czegoś, czego nie powinna była zobaczyć. Recenzja filmu Klub kanibali.

czytaj więcej
Jeżeli szukacie inteligentnego, niebanalnego filmu, który w cuglach będzie wygrywać najpoważniejsze festiwale filmowe, Heavy Trip nie jest takim filmem. Jeśli szukacie piekielnie mądrej komedii, która wyrafinowanym żartem połechce nie tylko Wasz ośrodek odpowiedzialny za poczucie humoru, ale i ten zarezerwowany dla sztuki trochę wyższej, Heavy Trip nie jest takim filmem. Jeśli jednak szukacie zwariowanej rozrywki ze szczerym, choć momentami ciężkim żartem, Heavy Trip Was zadowoli bardziej niż się tego spodziewacie. Recenzja filmu Heavy Trip. O czym jest film Heavy Trip Nieśmiały Turo (Johannes Holopainen) na co dzień pracuje jako pielęgniarz w szpitalu psychiatrycznym. Pozostały czas spędza na próbach swojego zespołu…
OCENA:
8/10

Heavy Trip. Recenzja fińskiego filmu Hevi reissu. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Quentin 29/10/2018 1 komentarz

Początkujący na scenie fińscy metalowcy wyruszają z małego miasteczka na wielki metalowy koncert w Norwegii. Recenzja filmu Heavy Trip.

czytaj więcej
Pisałem przy okazji filmu Moje arcydzieło, że filmy dotyczące sztuki mają się dobrze na Warszawskim Festiwalu Filmowym. Dzisiaj kolejny przykład tego nieodważnego stwierdzenia. Recenzja filmu Człowiek, który ukradł Banksy'ego. O czym jest film Człowiek, który ukradł Banksy'ego Jest rok 2007, kiedy w Palestynie pojawia się grupa artystów ulicznych, która swoimi pracami malowanymi na oddzielającym ją od Izraela murze, ma przybliżyć opinii publicznej panującą tu sytuację. Wśród artystów jest legendarny Banksy, który pozostawia po sobie sześć malowideł. Szczególnie jedno z nich, przedstawiające żołnierza legitymującego osiołka, nie podoba się miejscowym. Co bardziej krewcy uważają, że Banksy nazwał Palestyńczyków osłami. A to największa…
OCENA:
7/10

Człowiek, który ukradł Banksy’ego. Recenzja filmu The Man Who Stole Banksy. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Quentin 22/10/2018 skomentuj

Namalowana na palestyńskim murze grafika Banksy’ego trafia w ręce obrotnych handlarzy sztuki. Recenzja filmu Człowieki, który ukradł Banksy'ego.

czytaj więcej
Brillante Mendoza, filipiński reżyser, który na jednym z ostatnich WFF-ów zaprezentował swój film Mama Rosa, tym razem przyjechał tu z policyjnym thrillerem prosto ze slumsów Manili. Recenzja filmu Alfa, prawo do zabijania. O czym jest film Alfa, prawo do zabijania W Manili trwają przygotowania do wielkiej policyjnej akcji, której celem jest narkotykowy boss Abel. Jednymi z głównych elementów tej układanki są gliniarz Espino (Allen Dizon) i jego informator, drobny kryminalista Elijah (Elijah Filamor). Elijah chodzi u Espiny jak na sznurku, bo każdy nieprzemyślany ruch może go kosztować powrotem do więzienia. A tego by nie chciał, bo niedawno urodziła mu się…
OCENA:
6/10

Alfa, prawo do zabijania. Recenzja filmu Alpha, The Right to Kill. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Quentin 21/10/2018 skomentuj

Gliniarz i zależny od niego drobny handlarz narkotyków walczą o swoje w slumsach Manili. Recenzja filmu Alfa, prawo do zabijania.

czytaj więcej
Filmy o malarzach mają się dobrze w programach kolejnych Warszawskich Festiwali Filmowych. No ale nic dziwnego, kiedy przeważnie są dobre. Moje arcydzieło nie jest wyjątkiem od tej reguły. Recenzja filmu Moje arcydzieło. O czym jest film Moje arcydzieło Arturo (Guillermo Francella) to zamożny handlarz dzieł sztuki, który znakomicie porusza się po współczesnym rynku artystycznym. Tej umiejętności nie ma jego przyjaciel, podstarzały malarz Renzo (Luis Brandoni), którego Arturo jest menadżerem. A właściwie to nie chce mieć, bo Renzo, jak przystało na mistrza świata w cynizmie i egoizmie, żyje po swojemu i nie będzie podporządkowywał swojej sztuki tanim współczesnym gustom. Nieważne, że…
OCENA:
7/10

Moje arcydzieło. Recenzja filmu Mi obra maestra. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Quentin 20/10/2018 skomentuj

W życiu wyrachowanego dilera dzieł sztuki oraz upartego artysty nadchodzi moment zwrotny. Recenzja filmu Moje arcydzieło.

czytaj więcej
Najnowszy film Marka Koterskiego trwa siedem godzin, a na pięć godzin przed jego zakończeniem już wiadomo, co artysta miał na myśli. Ale na wypadek, gdyby ktoś przez kolejne pięć godzin zapomniał, to na koniec wychodzi na scenę Sonia Bohosiewicz i łopatologicznie tłumaczy widzowi, co reżyser chciał przekazać swoim dziełem. Recenzja filmu 7 uczuć. O czym jest film 7 uczuć Adaś Miauczyński (Michał Koterski) to niezadowolony z życia mężczyzna w średnim wieku. Na kozetce u psychoanalityka (głos Krystyny Czubówny) skarży się na depresję, apatię i wszystko, co tylko przyjdzie mu do głowy. Psychoanalityk źródła jego samopoczucia doszukuje się w dzieciństwie Adasia.…
OCENA:
4/10

7 uczuć. Recenzja filmu Marka Koterskiego. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu FIlmowym

Quentin 17/10/2018 4 komentarze

Dzieciństwo. Właśnie tam Adaś Miauczyński doszukuje się źródła swoich przyszłych nieszczęść. Recenzja filmu 7 uczuć.

czytaj więcej
Sięgając pamięcią wstecz do filmów, którymi rozpoczynałem kolejne edycje Warszawskiego Festiwalu Filmowego, film Bliscy wrogowie wpisuje się w ich uśrednioną jakość. Ani nie pozwala zastanowić się nad sobą i bezsensownym wydaniem kilku stówek na bilety (tak, tak, kiedyś w końcu nie zapomnę postarać się o akredytację!), ani nie przenosi do filmowego nieba. Ot taka kinowa solidność, którą w regularnym repertuarze kinowym bym przepuścił. Recenzja filmu Bliscy wrogowie. O czym jest film Bliscy wrogowie Przedmieścia Paryża. Manuel (Matthias Schoenaerts), Imrane (Adel Bencherif) i Driss (Reda Kateb) to trzech kolegów z jednego blokowiska. Wraz z upływem czasu podążyli dwoma różnymi ścieżkami kariery.…
OCENA:
6/10

Bliscy wrogowie. Recenzja filmu Close Enemies. Obejrzane na 34. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Quentin 16/10/2018 1 komentarz

Trzech przyjaciół z blokowiska staje po dwóch stronach barykady, gdy narkotykowa transakcja nie idzie zgodnie z planem. Recenzja filmu Bliscy Wrogowie.

czytaj więcej
Quentin 2023 - since 2004