Oto Liberia, afrykańska kraina mlekiem i miodem płynąca stworzona na wzór i podobieństwo społeczeństwa amerykańskiego i ichniego stylu życia. Coś nie wyszło i państwo zamieniło się w jeden wielki afrykański chaos, smród, brud, ubóstwo i zacofanie. Co nie wyszło? Afryka nie wyszła, po prostu. Poprzestanę na tym, bo moje poglądy na temat Czarnego Lądu są chyba zbyt radykalne i za ...

Nie ma chyba lepszego sposobu na pokazanie buntu nastolatków (najlepiej w lekko odległych „epokach”) niż przez zrobienie filmu o tym, jak zakładają punkową kapelę. W zeszłym roku buntowali się Czesi w świetnym „Don’t Stop„, w tym roku przyszła kolej na Szwedów. WATB to jeszcze jeden świadomie wybrany przeze mnie WFF-owy tytuł, a wszystko za sprawą jego reżysera Lukasa Moodyssona, który ...

Znacie to uczucie, które w literaturze fachowej określa się mianem: „nie wiadomo śmiać się czy płakać”? Jeśli nie znacie to zobaczcie sobie izraelski „Youth”. Z pewną taką dozą zdziwienia odkryłem, że film zasłużył sobie w ojczyźnie na nominacje do paru Ofirów (nagroda Izraelskiej Akademii Filmowej). No ale może ostatecznie oni tam siedem filmów rocznie kręcą – nie wiem. Do tej ...

Przyznać muszę – a zbliżamy się do końca WFF-owych recenzji – że moje wybory na ostatni dzień festiwalu nie były zbyt udane. I tą hiobową wieścią rozpoczynam reckę ww. filmu. „Mój pies Killer” to słowacki kandydat do Oscara aczkolwiek nie mam pojęcia, co Słowacy chcą nim wygrać. Bo chyba nie Oscara. Oczywiście całkiem możliwe, że nie znam się na wartościowych ...

Panie i Panowie, kino sensacyjne wróciło do Filipin! „Mokra robota” to film, który zdążył już zebrać sporo pochwał na innych festiwalach – stąd to kolejny mój świadomy repertuarowy wybór. Niestety, troszeczkę mnie zawiódł, bo spodziewałem się więcej akcji, czego zapowiedzią była już choćby początkowa sekwencja zakończona soczystym headshotem. A i opisy filmu nie stroniące od „dynamicznego montażu” i „pulsującej muzyki” ...

Kończymy, zapewne ku uciesze wielu ;P, ten szybki przegląd WFF-owych filmów. Miałem obejrzeć jeszcze kilka, ale w domu to już nie to samo. Na koniec jeszcze jeden dokument… Lubię dokumenty 😉 ale mniej przepadam za tymi politycznymi. Może w Ameryce kogoś szokuje, że Ameryka nie jest wcale taka wspaniała jak mówią w Wiadomościach, ale doprawdy nie widzę niczego odkrywczego w ...

Drugi jak dla mnie najlepszy film, jaki widziałem na WFF-ie. Zaraz po „Big Bad Wolves„. Wraz z bohaterami „Wiru” przenosimy się do okresu tuż po zakończeniu wojny w byłej Jugosławii. Choć muszę przyznać, że gdyby nie jedna z postaci – cierpiący na zaburzenia psychiczne spowodowane wojenną traumą weteran – to historia opowiedziana przez „Wir” jest raczej uniwersalna i równie dobrze ...

Bardzo często nie opuszcza mnie wrażenie, że niektórzy widzą w filmach więcej niż w nich rzeczywiście jest. Tak było po seansie „Dotyku grzechu”, który rozpoczęła płomienna deklaracja dyrektora festiwalu zapewniającego, że widział film w Cannes, dał mu on po głowie, no i że w jego odczuciu to jeden z najważniejszych filmów tego roku. Nie wydaje mi się. A przynajmniej nie, ...

Podczas przedfestiwalowego przeglądania propozycji filmowych dostępnych na WFF-ie to chyba opis tego filmu zwrócił moją uwagę najbardziej. Wszelkie wątpliwości podczas seansu (światowej premiery podobno) rozwiał reżyser filmu, który przyznał, że inspirację znalazł przeglądając w Internecie doniesienia z Polski. Rozpoczął poszukiwania podobnych historii na rodzinnych Węgrzech i okazało się, że znalazł takie same przypadki. Młody dezerter z wojny w Jugosławii znajduje ...

Nic nie pomoże filmowi, gdy ten jest nudny. Nic. A zapowiadało się ciekawie. Współczesna Ukraina. Z placu zabaw niedaleko swojego bloku znika młody chłopak. Jego siostra, która na chwilę spuściła go z oka, jest zrozpaczona. Na własną rękę rozpoczyna poszukiwania braciszka. Brzmi jak mroczny thriller, ale w rzeczywistości to wolno snujący się film, który nie miał za dużego budżetu. I ...