×
Dobre filmy 2022 roku. Apokawixa (2022), reż. Xawery Żuławski.

Dobre filmy 2022 roku

Osoby, które niekoniecznie na bieżąco śledzą ponad 18-letnie istnienie Q-Bloga, pragnę poinformować o tym, że bardzo uproszczony system mojego oceniania filmów prezentuje się następująco. Od Siódemki wzwyż dostają filmy, które polecam mniej lub bardziej i uważam, że warto je obejrzeć. A od Szóstki w dół dostają filmy, które można sobie zignorować i wielka szkoda z tego powodu się nie wydarzy.

Dobre filmy 2022 roku

7

All Quiet on the Western Front. Na Zachodzie bez zmian aka Im Westen nichts Neues

Grupa niemieckich licealistów ochoczo wyrusza na front I wojny światowej, by szybko skonfrontować tam idealistyczne oczekiwania z ponurą rzeczywistością. Finalnie męczące zbytnim przeciągnięciem kino, które nie mówi niczego nowego o koszmarze wojny. Jednak dla kogoś, kto nigdy nie widział żadnego antywojennego filmu, może to być arcydzieło. Gdyż jest to dobry film.

Apokawixa

Grupa maturzystów wybiera się do nadmorskiej rezydencji, by tam urządzić imprezę życia. (No nie tak) wkrótce o to życie będą musieli walczyć. Bardzo dobrze zagrany przez młodą obsadę kolejny polski film o imprezie, który dopiero pod koniec zmienia się w pierwszy polski film o zombie. Posiadając luz i urok nie dowozi z krwią i makabrą.

Athena

Po tym jak przez policję zamordowany zostaje młody chłopak, na francuskich ulicach wybuchają zamieszki, które wkrótce mogą przerodzić się w wojnę domową. Imponujące realizacyjnie kino, które pokazuje współczesną batalistykę uliczną w sposób zarezerwowany do tej pory dla średniowiecznych widowisk wojennych. Nie utrzymuje jednak formy do końca.

Batman, The (2022). Batman

Kiedy w Gotham z rąk seryjnego mordercy ginie burmistrz, śledztwo w tej sprawie przejmuje Batman. Trzygodzinna uczta do oczu i uszu, choć niekoniecznie dla umysłu. Pomimo sporych dłużyzn tu i ówdzie, całość warto zobaczyć w kinie, by móc w pełni uczestniczyć w dyskusjach o to, po co komu kolejny Batman.

Bejbis

Spodziewające się dziecka małżeństwo z doświadczeniem nie spodziewa się chaosu, jakie do ich życia wniesie noworodek. Kto mieszka w Polsce, ten w cyrku się nie śmieje. Kto ma dzieci, ten na „Bejbis” też się nie śmieje. Po dwóch nieoglądalnych bzdetach, Andrzej Saramonowicz w końcu nakręcił udaną dramokomedię. Pewnie dlatego, że to remake.

Bethlehem Night. Światło betlejemskie aka Betlemske svetlo

Codzienne życie podstarzałego pisarza podporządkowane jest odwiedzającym go postaciom z kart opowiadań, które tworzy. Sprawnie napisane, pełne specyficznego, ironicznego poczucia humoru kino bez fabuły, która kazałaby traktować ten film jako coś więcej niż serię mniej lub bardziej zabawnych dykteryjek.

Blonde. Blondynka

Tragiczna historia życia i śmierci Marilyn Monroe. Niełatwy w odbiorze, bezkompromisowy, wymykający się standardom kina biograficznego, ale też wybiórczy, przesadny, nadmiernie eksploatujący ikonę kina wtłaczając ją w sam wir wszelkich możliwych stereotypów związanych z bezbronną kobietą w męskim świecie.

Chip ‚n’ Dale Rescue Rangers

Choć Chip i Dale lata sukcesów mają już dawno za sobą, śledztwo w sprawie przebrzmiałych animków angażowanych siłą do ról w filmach klasy D może sprawić, że znów poczują się królami świata. Przyznaję, trzeba było mieć jaja, żeby po klęsce „Rozprutych na śmierć” porywać się na w sumie podobne kino. Jaja i umiejętności, które pozwoliły nakręcić tę pomysłową animację dla dorosłych, w której dzieciaki nie znajdą nic dla siebie.

Clerks 3

Po przebytym zawale serca Randall postanawia przestać oglądać filmy i chce nakręcić swój własny, oparty o opowieści ze swojego życia. Zdecydowanie najlepszy film Kevina Smitha od lat, choć nie obyło się bez niepotrzebnych prób przemycenia głupkowatego humoru typowego dla tego twórcy w późniejszym etapie kariery. Osobiste kino, do którego bez znajomości jedynki nie ma co nawet podchodzić.

Crimes of the Future

Eksperymentujący z cielesnością performer odkrywa świat ewolucyjnych zmian, o którego istnieniu nie miał pojęcia. Największym plusem nowego filmu Davida Cronenberga jest wykreowany w nim świat. Oryginalny, a cronenbergowsko typowy. Zawieszony między Szóstką, a Siódemką film mógłby jednak mieć ciut większy budżet.

Day Shift. Dzienna zmiana

Mieszkający w Los Angeles pogromca wampirów musi stawić czoła gangowi niebezpiecznej krwiopijczyni. Netfliksowi dostaje się za filmy niejako z urzędu, czego ostatnią ofiarą jest właśnie ten film. Tymczasem oprócz miłej dla oka rozpierduchy oferuje też momentami udany vibe buddy-moviesów z lat 80. i kilka pomysłowych rozwiązań nowych dla wampirzego kina. Całość osłabia ostatni akt i Snoop Dogg.

Django & Django. Django i Django

Typowy dokument z gadającymi głowami i ciekawymi archiwaliami, który przybliża sylwetkę tego drugiego Sergia, Sergia Corbucciego.

Doctor Strange in the Multiverse of Madness. Doktor Strange w multiwersum obłędu

Posiadająca umiejętność podróżowania między multiwersami America Chavez sprawia wiele problemów ziemskiemu uniwersum zamieszkałemu przez Doktora Strange’a. Podpisany niepodrabialną ręką Sama Raimiego pierwszy rasowy horror Marvela, który fanom Raimiego da dużo Raimiego w Raimim, a fanom komiksów – dużo materiału na dyskusje o tym, jakie następne filmy nakręci Marvel.

Emergency Declaration

Groźny wirus atakuje pasażerów samolotu lecącego na Hawaje. Rusza wyścig z czasem, zanim wszyscy będą martwi. Porządnie nakręcone, trzymające w napięciu kino katastroficzne z aktualnym tematem i gwiazdorską obsadą. Aczkolwiek nie rozumiem, czemu aż tak gwiazdorską, bo film nie jest aż tak dobry, żeby zagrali w nim koreańscy odpowiednicy Joaquina Phoeniksa i Toma Cruise’a.

Fall

Dwie miłośniczki adrenaliny chcą wspiąć się na 600-metrową wieżę telewizyjną, by stamtąd rozrzucić prochy kogoś bliskiego. Klasyczny survival-thriller, który po nędznym początku oferuje nadspodziewanie widowiskową jazdę na wąskiej krawędzi smaganej wiatrami, atakowanej przez orły i rozklekotanej do granic trzeszczenia.

Film balkonowy

Film dokumentalny w postaci rozmów o życiu prowadzonych z balkonu przez reżysera zaczepiającego przypadkowych przechodniów. Warto docenić pomysł na ten dokument, choć wykonanie do mnie nie przemawia. Pojawia się podobny problem, co w przypadku „Krainy miodu”, choć tym razem nie oskarżał bym reżysera o sterowanie wydarzeniami, a bardziej przepytywanych przez niego ludzi. No czuć tu jakąś podskórną nieszczerość.

Furioza

Ambitna policjantka zamierza zinfiltrować przestępczy półświatek piłkarskich kiboli z pomocą przyjaciela z dzieciństwa. Kiedy już przełknie się tę absurdalną macho otoczkę i stereotypowe postrzeganie kibolstwa, ku zdziwieniu okaże się, że otrzymamy pełnokrwisty kryminał czerpiący garściami z fabularnych rozwiązań kryminalnego kina z Hongkongu.

Guillermo del Toro’s Pinocchio. Guillermo del Toro: Pinokio

Z żalu po stracie syna stolarz Dżepetto tworzy drewnianego Pinokia, który ożywa pod wpływem zaklęcia. Zrealizowany za pomocą animacji poklatkowej „Labirynt fauna” dla młodszego, choć nie młodego widza. Fajna rzecz w starym, dobrym stylu z wyraźnym stemplem trudnej do pomylenia wrażliwości del Toro nadającej gatunkowi filmowej baśni zapomnianego blasku.

Innocents, The. De uskyldige aka Niewiniątka

Po przeprowadzce wraz z rodziną do sielsko położonego blokowiska kilkuletnia Ida zaczyna poznawać niezwykłe zdolności mieszkających tu rówieśników. Ubrana w formę nadprzyrodzonego thrillera skandynawska opowieść o dorastaniu i nauce empatii, która w tak zaprezentowanej formie aktualnie raczej nie mogłaby powstać w Hollywood. Troszkę nudnawa i z pewnością nie dla wrażliwych.

Into the Deep. W głębiny: Morderstwo na łodzi podwodnej

Gdy z prywatnego okrętu podwodnego nie wysiada dziennikarka, która wcześniej weszła na jego pokład, o jej zamordowanie oskarżony zostaje właściciel okrętu. Paradoksalnie brakowało mi trochę zwrotów akcji w tym pełnym zwrotów akcji dokumencie o jednej z najciekawszych kryminalnych spraw w historii Skandynawii. Obejrzeć zdecydowanie warto, jak każdy dokument, którego twórcy nie mogli trafić lepiej z tematem.

Jimmy Savile: A British Horror Story. Jimmy Savile: Brytyjski horror

Przez ponad 50 lat Jimmy Savile uchodził za najpopularniejszą osobę w Wielkiej Brytanii. Skandalu, jaki wybuchł po jego śmierci, można było uniknąć dużo wcześniej. Metodyczne podsumowanie punkt po punkcie sprawy, którą żyła cała Anglia. Unikając szokowania na siłę, rzeczowo przedstawia koszmar związany z działalnością tego showmana.

Kalev

Ten estoński film sportowy zrealizowany według żelaznych prawideł gatunku opowiada prawdziwą historię tytułowej drużyny koszykówki, która tuż przed rozpadem ZSRR zdecydowała się nie rezygnować z udziału w rozgrywkach radzieckiej ligi basketu. Gdy ktoś lubi standardowe kino sportowe, nie będzie zawiedziony.

King’s Man, The. King’s Man: Pierwsza misja

Książę Oxfordu staje przed trudnym wyborem, gdy od udziału jego syna w niebezpiecznej misji wywiadowczej zależeć mogą losy całej Europy. Prequel popularnej serii „Kingsman” to film nieco inny niż dwa poprzednie. Zamiast na komiks, stawia na lekko potraktowane political-fiction. I dalej fajnie się to ogląda.

Love You, Now Die: The Commonwealth Vs. Michelle Carter. Kocham cię, teraz umieraj

Kiedy niespodziewane samobójstwo popełnia nastolatek, na jego telefonie odnalezione zostają wiadomości, które nie pozostawiają wątpliwości, że jest w tej sprawie drugie dno. Dokument o sprawie, która niedawno doczekała się serialu „The Girl from Plainville”. Poruszająca opowieść o zagubieniu współczesnych nastolatków, która potrafi pokazać całą sprawę Michelle Carter przez głębszy pryzmat niż pierwsze wnioski na jej temat.

May Labor Day. Święto pracy aka Praznik rada

Przygotowujący się do tytułowego święta mieszkańcy bloku w Sarajewie są wstrząśnięci niespodziewanym aresztowaniem ich sąsiada. Nie dostrzegłem niczego wyjątkowego w tym zwycięzcy Warszawskiego Festiwalu Filmowego 2022. Solidne kino obyczajowe o nieprzepracowanych traumach wojny na Bałkanach.

Metronom

Rumunia, rok 1972. Prywatka uczniów liceum, w trakcie której słuchają sobie tytułowej młodzieżowej audycji Radia Wolna Europa zostaje zakłócona przez pojawienie się tajnej policji Ceausescu. Historia kina zna bardziej porywające rumuńskie obyczaje, ale za sprawą podobnych doświadczeń z naszej historii współczesnej, gdy już złapie swój rytm, film Alexandru Belca ogląda się z zainteresowaniem.

Nope. Nie!

Właściciele posiadającej bogate tradycje wypożyczalni koni dla hollywoodzkich produkcji stają się świadkami tajemniczego zjawiska, które będą chcieli zarejestrować na taśmie i zarobić. Pod względem produkcyjnym absolutnie bez zarzutu. Jordan Peele potrafi budować napięcie i dobrze o tym wie. Fabularnie jest kilka zgrzytów (dla innych to pewnie zalety), więc jak dla mnie wychodzi z tego typowy film Peele’a, czyli reżysera, któremu zawsze daję 7/10 z tych samych właściwie powodów.

Orzeł. Ostatni Patrol

Rok 1940. Okręt podwodny ORP „Orzeł” wypływa w morze, by nigdy nie wrócić już do portu. Poszukiwacze rozwiązania tej jednej z największych tajemnic Polskiej Marynarki Wojennej nie mają tu czego szukać. To duszne i klaustrofobiczne kino psychologiczne o ludziach, którzy utknęli w sytuacji wielokrotnie bez wyjścia. Więcej tu nasłuchiwania sonaru niż akcji i pamiętając o tym, seans będzie udany.

Prey. Predator: Prey

Początek XVIII wieku. Indianie z plemienia Komanczów zostają zmuszeni do walki z krwiożerczym Predatorem z kosmosu. Niemal perfekcyjnie zrealizowane kino, które dobrze się ogląda i w którym po raz pierwszy od premiery oryginalnego „Predatora” dostajemy to, czego należy oczekiwać po tym cyklu: krwawej rozgrywki pomiędzy drapieżnikiem, a jego ofiarami.

Quick. Seryjny morderca

Typowy i standardowy film opowiadający prawdziwą historię. A że historia tytułowego najokrutniejszego seryjnego mordercy w historii Szwecji jest fascynująca i niewiarygodna, to i film interesująco się ogląda. No chyba, że zna się już tę historię.

Red Rocket

Były gwiazdor kina porno powraca do swojego miasteczka w Teksasie, by wodzić tam na pokuszenie młodą, ładną dziewoję. Sean Baker po raz kolejny portretuje Amerykę klasy C, której próżno szukać w takiej formie w kinie innych reżyserów. Jednocześnie to wciąż jedno i to samo, co sprawia, że dla mnie to krok wstecz po „Projekcie Floryda”.

Redeem Team, The. Drużyna Odkupienia

Interesujący koszykarski dokument Netfliksa, który uświadamia, w jak czarnej dziurze znalazła się w pewnym momencie amerykańska koszykówka. Całą opowieść determinuje pryzmat amerykańskiego filmu sportowego od zera do bohatera, co sprawia, że pewnie gdzieś po drodze pogubiły się wątki, które nie pasują do tej narracji.

Roald Dahl’s Matilda the Musical. Matylda: Musical

Niechciana przez rodziców wielce inteligentna dziewczynka potajemnie rozpoczyna edukację w szkole rządzonej twardą ręką przez sadystkę. Bardziej podobała mi się poprzednia ekranizacja tej książki Roalda Dahla, ale doceniam to, co i jak zrobili z nią twórcy tego musicalu. Oto rzadki dzisiaj przykład produkcji dla dzieci, która nie stara się ukryć, że świat i życie są do dupy.

Small World

Polski gliniarz rusza w wieloletni pościg po całym świecie za gangiem pedofili, który na jego oczach porwał kilkuletnią dziewczynkę. No i doczekałem się na dobry film Patryka Vegi. Wątek satanistyczny zbędny, ale cała reszta niepokojąco realistyczna, brudna, przygnębiająca i straszna. Co ważne, bez debilnych prób szokowania na siłę.

Stranger, The. Nieznajomy

Niestandardowo prowadzone śledztwo w sprawie zaginięcia młodego chłopaka zaczyna przynosić efekty, ale do sukcesu jeszcze daleko. Oparty na prawdziwych wydarzeniach mroczny thriller, który unika tanich fajerwerków. Niełatwe, ale dobre kino od Netfliksa.

Teściowie

Kiedy sprzed ołtarza ucieka panna młoda, rodzice młodej pary muszą stawić czoła rzeczywistości podczas kontynuowanego przyjęcia weselnego. Rzeczywiście jeden z najlepszych polskich filmów ubiegłego roku. Fajnie napisany i zagrany, jednak dla mnie trochę za krótki, by zdążył odpowiednio „wybrzmieć”.

Uncharted

Młody awanturnik Nathan Drake wyrusza na poszukiwania skarbu Magellana. Ekranizacja gry wideo, w którą grałem tylko troszkę, oferuje wszystko to, czego oczekuję po dobrym filmie przygodowym. Akcję i humor. Nie rozumiem złych recenzji tego filmu.

Val

Intymny i osobisty dokument poświęcony życiu i karierze Vala Kilmera oparty w całości na prywatnych nagraniach zrealizowanych przez tego popularnego aktora. Jako że nie jestem fanem „intymnego i osobistego”, żałuję, że w tej bardzo interesującej produkcji nie znalazło się więcej materiałów z gatunku: gołe tyłki Kevina Bacona i Seana Penna. Jednocześnie to dość trudny seans dla widza, który na hasło „Val Kilmer” ma przed oczami tego ładnego, młodego chłopaka w wieku tegoż widza.

Violent Night. Dzika noc

Kiedy grupa świetnie wyszkolonych najemników bierze za zakładnika prawdziwego Świętego Mikołaja, szybko zdają sobie sprawę z tego, że lepiej było schwytać Johna McClane’a. Nie sposób niczego zarzucić temu typowemu filmowi Tommy’ego Wirkoli. Co obiecał, tyle dał. A jednak ponad solidną dawkę rozrywki nie potrafi wyskoczyć.

Woman King, The. Królowa wojownik

Źle się dzieje w państwie dahomejskim. Aby ochronić jego suwerenność, do walki z wrogiem wyrusza oddział legendarnych wojowniczek. Ma swoje wady, przekłamania i „wokeizmy”, ale spodobało mi się, że zaoferował coś rzadko oglądanego na ekranie. Poza tym bohaterki ładnie tańczą i ładnie się biją, więc jest na co popatrzeć szczególnie, że wsparte to wszystko ładnymi zdjęciami.

Worst Person in the World, The. Najgorszy człowiek na świecie aka Verdens verste menneske

Wchodząca w czwartą dekadę życia Julie miota się pomiędzy byciem sobą, a dopasowaniem się do ogólnie akceptowalnych norm społecznych. To z pewnością nie jest kino dla starych dziadów, których zachowanie głównej bohaterki zirytuje w ułamku sekundy. Wysoka ocena jedynie za sprawą niesztampowej formy tego dzieła, które w treści jest typowym współczesnym dramatem.

Podziel się tym artykułem:

Skomentuj

Twó adres e-mail nie będzie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Quentin 2023 - since 2004