No to szybko jeszcze jeden film zanim wyskoczę na następne seanse…
Z gorącej Palestyny przenosimy się do zimnej, zaśnieżonej Rosji, gdzie poznajemy podekscytowanego pana, którego żona właśnie rodzi. Jadąc w pośpiechu do szpitala, gdzie poród ów ma miejsce, nasz koleżka ma wypadek, w którym śmiertelnie potrąca małe dziecko. Spanikowany dzwoni do kolegów, by pomogli mu zatuszować całą sprawę. Okazuje się, że jest majorem policji i postanawia w chwili szoku wykorzystać swoje koneksje nie patrząc na to, że został jeszcze jeden świadek – matka dziecka. Jego decyzja rozpoczyna lawinę dość łatwych do przewidzenia wydarzeń.
Najłatwiej byłoby napisać, że „Major” to taka rosyjska „Drogówka”, choć oba filmy wiele różni. A łączy temat – czy stróże prawa powinni być ponad nim i wykorzystywać swoją władzę? I duży mróz wiejący z ekranu, tu podsycany zimowymi krajobrazami bliżej nieokreślonego chyba miasta.
Film Bykowa rozpoczyna jeden telefon i w ten sposób nakręcona zostaje karuzela wydarzeń nie do powstrzymania. Nim minie dzień (akcja filmu odbywa się w przeciągu jednego dnia właśnie) nic nie będzie już takie samo jak na początku.
Wciągający dramat, który nie pozwala się nudzić i nikogo nie powinien pozostawić obojętnym. Surowe krajobrazy połączone z małomiasteczkowym zadupiem z odrapanym tynkiem na ścianach tylko podkreślają zagęszczającą się z minuty na minuty atmosferę, a całość zdaje się zmierzać w niezbyt optymistycznym kierunku. Konsekwencje podjętej w mgnieniu oka decyzji ujawniają mroczną naturę kolejnych bohaterów tej surowej opowieści i za chwilę nie ma tu już kogo lubić. Czy bieg wydarzeń da się w ogóle odwrócić?
Dobre kino na 8/10. Trochę podobne do zeszłorocznej „Córki„.
(1599)
Podziel się tym artykułem:
