To nieludzkie trzymać mnie w takim szachu i niepewności! Od trzech dni patrzę na ikonkę sieci i obserwuję czy jestem jeszcze, czy już mnie nie ma. W tym przypadku nie pomoże mi zwyczajowe „myślę więc jestem”, a moje być albo nie być zależy od admina, który w każdej chwili może sobie przypomnieć, że mnie miał odłączyć z początkiem lutego. A tu już trzeci luty, a sieć jest i nie zamierza się nigdzie ruszać. No, a ja biedny co idę spać to się zastanawiam czy rano będę jeszcze, czy już może zdematerializuję się na jakiś czas mierzony długością sopli zwisających z dachu. I tylko za każdym razem, gdy ikonka sieci robi się czerwona na parę sekund, wstrzymuję oddech czy jeszcze się zazieleni jak na wiosnę, zimą kupiona kiełbasa.
Tak czy siak robię się coraz bardziej nerwowy i zamotany.
Podziel się tym artykułem:
