×
☰

Recenzje

Po świetnie przyjętym, bo po prostu świetnym, Człowieku znikąd [Ajeossi aka The Man from Nowhere] jego reżyser Jeong-beom Lee powraca kolejnym filmem. A my, tzn. Q, wracamy na chwilkę do południowokoreańskiej kinematografii, która była tu ostatnio trochę zaniedbana. Nie mówiąc o koreańskich dramach, które Asiek całkowicie zaniedbała, bo jej przykro, że podobno nikt tego nie czyta. Ogarnijcie się, ludzie! Czytajcie o koreańskich dramach! Klasyczne azjatyckie heroiczne kino akcji Trudno o bardziej jaskrawy przykład na azjatycką filozofię heroicznego kina akcji niż No Tears for the Dead, który korzysta pełnymi garściami z tego, co w Azji lubią najbardziej. Tym razem Jeong-beom Lee…
OCENA:
7/10

Recenzja filmu No Tears for the Dead, czyli Dziki Gon

Quentin 05/09/2015 3 komentarze

Jeśli macie ochotę na wystrzałowe i spływające krwią widowisko, to No Tears for the Dead jest dla was. Problemy zaczynają się, gdy wystrzały cichną... Zapraszam na recenzję.

czytaj więcej
W kolejnej w ostatnim czasie mojej przygodzie z rosyjskim kinem wojennym nie ma przypadku. W końcu to gatunek filmowy, który za naszą wschodnią granicą udaje się dość często. A co za tym idzie zawsze warto spróbować, co tam nasi propagandowi sąsiedzi wydumali. Szczególnie gdy sprawa rozgrywa się wokół oddziału radzieckich gierojów stacjonującego w Polsce. Tak, tak. Jest rok 1944, ruskie idą na Berlin, a podczas tej wędrówki siłą rzeczy przechodzą przez Polskę. W świetle najnowszych stosunków pomiędzy oboma tymi krajami już samo to stanowi zielone światło do seansu, bo wydaje się bardzo ciekawym, jak też rosyjscy filmowcy sponsorowani przez stosowne ministerstwo…
OCENA:
6/10

Recenzja filmu Jedyneczka, czyli wojenne sci-fi o przyjaźni polsko-rosyjskiej

Quentin 03/09/2015 7 komentarzy

Czy rosyjscy filmowcy skorzystali z propagandowego potencjału, jaki daje historia o radzieckich żołnierzach opiekujących się głuchoniemymi polskimi sierotami? Zapraszam do recenzji.

czytaj więcej
Był mistrzem oszustwa. Zwodzenie zaczynał od razu. Jeśli wieczorem zaplanowaliśmy, że następnego dnia będziemy grali w Monopoly, zaczynał oszukiwać kilka godzin wcześniej. Sam to robił albo wysyłał kogoś do pudełka z grą, żeby wziąć z niego kilka banknotów. A potem upychał je po całym pokoju, w którym mieliśmy grać. Wiedział dokładnie, gdzie będzie siedzieć, więc wsadzał je pod dywan, pod stolik do kawy, w poduszki kanapy i tak potem siedział na wyciągnięcie ręki od nich. Oczywiście kilka godzin później siadaliśmy w pokoju, otwieraliśmy pudełko z grą jakby nikt do niego nie zaglądał od tygodnia, dzieliliśmy się pieniędzmi zgodnie z instrukcją.…
OCENA:
8/10

Recenzja dokumentu Sins of My Father, czyli lektura uzupełniająca do Narcos

Quentin 02/09/2015 3 komentarze

Skończyliście Narcos i nie macie co ze sobą zrobić? Rzućcie okiem na Sins of My Father. Zapraszam do recenzji.

czytaj więcej
Oto przyszłość. Świat, jaki znaliśmy, nie istnieje. Kwaśne deszcze wysuszyły ziemię i zatruły wodę. Wyniszczona niekończącymi się wojnami, ludzkość walczy o przetrwanie w ruinach starego świata. Smagana mrozami wiecznej nuklearnej zimy. Oto przyszłość. Oto rok 1997 Ta historia rozpoczyna się tak samo, jak sporo innych historii. Podobnie jak w przypadku np. Babadooka na początku był film krótkometrażowy. T is for Turbo: https://www.youtube.com/watch?v=lBL0vPheNwM Jak łatwo można domyślić się po jej tytule, krótkometrażówka przygotowana została na konkurs, którego zwycięzca miał dołączyć do zacnego grona reżyserów odpowiedzialnych za pierwszą część antologii ABC's of Death (wiecie, zestaw nowelek zainspirowanych kolejnymi literkami alfabetu). T is…
OCENA:
10/10

Recenzja filmu Turbo Kid, czyli Instant classic

Quentin 30/08/2015 16 komentarzy

Serdecznie zapraszam do przeczytania recenzji pierwszej w tym roku Dychy. Dychy ociekającej krwią i dobrym humorem.

czytaj więcej
Z powtórką tego klasyka radzieckiego kina zbierałem się od dawna. Zebrałem się w końcu wtedy, gdy niespodziewanie odkryłem, że powstał jego remake. Trzasnąłem oba za jednym zamachem. Tak tu cicho o zmierzchu razy dwa Po raz pierwszy z nominowanym do Oscara dla nieanglojęzycznego filmu dziełem Stanisława Rostockiego zetknąłem się we wczesnej młodości. Niewiele z niego pamiętam, ale mam jakieś przebłyski wrażenia, jakie na mnie wywarł. W głowie pozostaje głównie scena śmierci na bagnach, która najwyraźniej musiała wstrząsnąć młodym umysłem Quentina na tyle, że pozostała w jego świadomości do dzisiaj. Domyślać się tylko mogę, że jako niewinne dziecko musiałem zaliczyć minitraumę…
OCENA:
8/10

Recenzja filmu Tak tu cicho o zmierzchu, czyli Tak tu głośno o zmierzchu

Quentin 29/08/2015 11 komentarzy

Z powtórką tego klasyka radzieckiego kina zbierałem się od dawna. Zebrałem się w końcu wtedy, gdy niespodziewanie odkryłem, że powstał jego remake. Trzasnąłem oba za jednym zamachem. Tak tu cicho o zmierzchu razy dwa Po ...

czytaj więcej
Dycham, prycham, smarkam, ledwo zipię. Czuję, że w końcu uda mi się napisać krótką recenzję. Nie będzie kabaretu, będzie chór Przechodzimy od razu do rzeczy i przedstawiamy młodego Steta. Stet jest zbuntowanym chłopakiem, który nie może przystosować się do otoczenia, w jakim żyje. Nie pomaga mu w tym matka alkoholiczka, która ma inne rzeczy na głowie niż opieka nad synem. Wkrótce zresztą nie ma już czasu na nic, bo ginie w wypadku samochodowym. Tak się szczęśliwie składa, że Stet ma głos jak aniołek i ojca, który się nim do tej pory nie interesował, ale teraz się okazuje, że jest całkiem…
OCENA:
6/10

Recenzja filmu Boychoir, czyli śpiewać każdy może

Quentin 27/08/2015 skomentuj

Śpiewać każdy może, jeden lepiej, a drugi... jeszcze lepiej. Zapraszam na recenzję filmu Boychoir.

czytaj więcej
Nikt nie spodziewa się hiszpańskiej Inkwizycji, a także tego, że dziś poczyta na Q-Blogu o Jackie Brown. Jackie Brown i Q Jackie Brown widziałem tylko raz w okolicy jego premiery, choć nie od razu. Do kina nie poszedłem, więc pewnie trzeba było odczekać z pół roku na seans aż film pojawi się na VHS-ie. Odczekałem i... bardzo mi się nie podobało. Gwoli sprawiedliwości także pierwszy seans Pulp Fiction mi nie podszedł, ale nie aż tak. Jackie Brown odbębniłem i zachowałem w pamięci jako słaby film. Kropka. Teraz, gdy odświeżyłem sobie wczoraj ten film Tarantino, z jednej strony nie rozumiem, dlaczego…
OCENA:
7/10

Jackie Brown, czyli najsłabszy film Quentina Tarantino

Quentin 25/08/2015 6 komentarzy

Po ponad 15 latach od pierwszego seansu powtórzyłem Jackie Brown. Co z tego wynikło? Zapraszam do recenzji.

czytaj więcej
Dzisiaj o filmie, który nie zasługuje nawet na dwa słowa, dlatego ja pewnie napiszę o nim ze cztery. Oglądajcie trailery! Katastrofy można było uniknąć, gdybym zobaczył zwiastun Lost After Dark. Ale nie zobaczyłem. Sytuacja przypominała trochę tę, w której parkujesz pod Tesco, wysiadasz z samochodu, a tu nagle doskakuje do ciebie koleś z oryginalnym roleksem za sto złotych i musisz się zdecydować już teraz czy go brać, bo to na pewno kradzione, ale zawsze okazja i niska cena (tak, wiem, w pudełku jest pewnie kamień, ale ci kolesie są bardzo przekonujący, a ty przez chwilę czujesz się jak w filmie…
OCENA:
3/10

Recenzja filmu Lost After Dark, czyli Kanibal, który zabija nudą

Quentin 22/08/2015 4 komentarze

Szukasz dobrego slashera? Szukaj dalej. Zapraszam na recenzję beznadziejnego Lost After Dark.

czytaj więcej
Gdyby Japonia nie istniała, zdecydowanie trzeba by ją było wymyślić. Manga, anime, hentai, bukkake Zanim tradycyjnie przejdę do konkretów, mały apel: uprasza się o nie wypisywanie, że manga lepsza, ekranizacja fatalna, bo 3/4 oryginału wycięli, zapoznaj się autorze z oryginałem, bo naprawdę warto o wiele bardziej itepe. Spoko, naprawdę wierzę, że wersja filmowa nie umywa się do kultowej animacji i wierzę, że ta jest dopiero prawdziwym wypasem. Serio, serio. I pewnie kiedyś sprawdzę, ale dopiero gdy samemu mi się zachce. Mam teraz ciut (bardzo małe ciut) więcej doświadczenia z anime/mangą niż parę miesięcy temu i dzięki temu mogę powiedzieć, że…
OCENA:
9/10

Recenzja filmu Attack on Titan, czyli duży może więcej

Quentin 20/08/2015 8 komentarzy

Gdyby Japonia nie istniała, zdecydowanie trzeba by ją było wymyślić.

czytaj więcej
Keaton zwykł mawiać, że nie wierzy w Boga, ale się go boi. Ja w Boga wierzę, a boję się tylko Muminków i klaunów. Filmy o klaunach zawsze są horrorami Jest coś takiego w klaunach, że wyglądają niepokojąco. Było w historii kina parę filmów, w których klowny nie były psychopatami (na drugim biegunie możliwości kina w temacie klaunów jest grubo ciosana metafora zabawnego klauna, który w życiu prywatnym ma ciągłą depresję) i nie mordowały dzieci, ale nawet w nich nie sposób było mi pozbyć się mrożącego krew w żyłach wrażenia, że wymalowany kolega zaraz mnie pożre. Jakby założenie kostiumu uprawniało do…
OCENA:
8/10

Recenzja filmu Klaun, czyli jak zrobić karierę w Hollywood

Quentin 19/08/2015 2 komentarze

Keaton zwykł mawiać, że nie wierzy w Boga, ale się go boi. Ja w Boga wierzę, a boję się tylko Muminków i klaunów.

czytaj więcej
Quentin 2023 - since 2004