Dzisiaj scena, która wcale słynna nie jest, ale w niczym to nie przeszkadza, żeby się tutaj znalazła. Tak, jak to bowiem pisałem wcześniej, będą tutaj też moje ulubione sceny filmowe, a jeśli gdzieś trafia się fragment, który ze trzy razy przewijałem do tyłu, żeby obejrzeć to jeszcze raz, to z pewnością się tutaj znajdzie.
Zresztą tak po prawdzie trudno tu mówić o stricte filmowej scenie, raczej o filmowej piosence, a i to nie byłoby prawdą. Co prawda film, z której pochodzi to prawdziwe wizualne arcydzieło, ale 95% z tego, co w nim dobre zawdzięczamy geniuszowi Andrew Lloyd Webbera i jego musicalowi, który powstał na motywach powieści Gastona Leroux.
Dość gadania, czas na śpiewanie.
Panie i Panowie: „The Phantom of the Opera”:/>
A gdyby ktoś miał ochotę sobie pośpiewać, to służę uprzejmie. Wersja karaoke (nie dajcie się zaskoczyć, patrzymy co się dzieje i spokojnie czekamy na fortepian): Słowa: CHRISTINE
Think of me, think of me fondly, when we’ve said goodbye.
Remember me, once in a while – please promise me you’ll try. When you find that, once again, you long
to take your heart back and be free –
if you ever find a moment, spare a thought for me We never said our love was evergreen,
or as unchanging as the sea –
but if you can still remember
stop and think of me . . . Think of all the things we’ve shared and seen –
don’t think about the things which might have been . . . Think of me, think of me waking, silent and resigned.
Imagine me, trying too hard to put you from my mind. Recall those days look back on all those times,
think of the things we’ll never do –
there will never be a day, when I won’t think of you . . RAOUL
Can it be? Can it be Christine?
What a change! You’re really not a bit
the gawkish girl that once you were…
She may not remember me,
but I remember her… CHRISTINE
We never said our love was evergreen,
or as unchanging as the sea –
but please promise me, that sometimes
you will think of me!
Podziel się tym artykułem:
