– Ludzie zawsze chcą psalmów na ślubach. Ale ty sprawiasz, że są piękniejsze.
– Dziękuję.
– Słyszałeś historię o Jezusie chodzącym po wodzie?
– Tak. Nie podoba mi się. Wierzący nie utonie. Wątpiącego pochłonie woda.
– Mówi o odwadze do uwierzenia w cuda. Kilka dni temu nie mieliśmy organisty. A teraz, gdy tu przyszłam, jakaś starsza pani płakała przy twojej pięknej muzyce.
Urokami cykli, które nikogo nie interesują (jak ten) jest to, że nie muszę w zasadzie nic w nich pisać. Wystarczy wrzucić filmik i voila. No, ale ja tak nie umiem. Nawet, gdy się bardzo staram, żeby nic nie napisać…
Dzisiaj fragment ze skandynawskiego „Zniknięcia” [„DeUsynlige”]. Utalentowany Jan Thomas wychodzi z więzienia, w którym siedział za porwanie i zamordowanie dziecka. Próbując ułożyć sobie życie na nowo fałszuje papiery i zatrudnia się jako kościelny organista.
Świetny film, który nie od razu trafił w mój gust. Potrzeba było dwóch organowych kawałków, żebym dopiero zaskoczył. To typowy przykład na to, o czym jest ten cykl. Bohaterowie zaczynają grać/śpiewać i film od razu zyskuje na wartości. Polecam i nie wiem, dlaczego na Q-Blogu nie ma jego recki. „Przysiągłbym, że ją pisałem”.
Pierwszy organowy kawałek już był, teraz czas na drugi (od 1.05):
Podziel się tym artykułem:
