×

Jak poderwać dziewczynę

W jednym z komentarzy pod artykułem na temat tajemnic ”Wściekłych psów” Quentina Tarantino pewien Czytelnik poradził mi, abym zamiast analizowania filmów klatka po klatce znalazł sobie lepiej dziewczynę lub chłopaka. Przyznam szczerze, że to bardzo dobry pomysł i zamierzam się do niego zastosować. W tym celu postanowiłem zaczerpnąć trochę wiedzy na temat podrywania dziewczyn (wybaczcie chłopaki, wy mnie nie interesujecie), aby mieć jakieś podstawy. Interesowało mnie głównie to, jak najprościej zdobyć serce kobiety.

Poniżej kilka sprawdzonych sposobów na wzbudzenie zainteresowania płci przeciwnej. Każdy z nich spowodował, że kobiety z miejsca oddawały swoje serca i nie tylko...

Więcej

Podziel się tym artykułem:

Jeden komentarz

  1. Uwodzenie – zachowanie mające na celu przyciągnięcie partnera/partnerki bez użycia przemocy.
    Może ono doprowadzić do stosunku płciowego lub utworzenia związku nieformalnego, niekiedy
    zakończonego małżeństwem. Uwodzenie nie jest przestępstwem,
    ale jest przez część osób uważane za czyn naganny moralnie (zwłaszcza w
    stosunku do małoletnich).

    Taktyki uwodzenia są rozważane w nurcie psychologii ewolucyjnej.
    W tym sensie pojęcie to może być używane także w odniesieniu do zwierząt.

    Techniki wykorzystywane w uwodzeniu

    W uwodzeniu wykorzystuje się większość technik perswazji i
    manipulacji, jak potwierdzenie społeczne, upodobanie, autorytet, niedobór[1].

    Robert Greene analizując dostępne źródła historyczne wyodrębnił też kilka kobiecych i męskich tożsamości uwodziciela,
    charakteryzujących się właściwymi sobie, pociągającymi cechami.

    Należą do nich:

    Syrena – czyli np. Afrodyta, Marilyn Monroe lub królowa Kleopatra,
    nie jest szczególnie piękna, uwodzi głosem i powierzchownością wyrażoną w
    zwiewnych sposobie poruszania się, wyróżniającym ubiorze i sugerowanemu seksapilowi.

    Rozpustnik – np. kardynał Richelieu lub Gabriele D’Annunzio, uwodzicielski jest lekceważący sposób, w jaki
    traktuje kobiety, jednocześnie bardzo mocno ich pożądając.
    Ponieważ ma reputację rozpustnika, działa tutaj także reguła dowodu społecznego, wzmacniająca perswazję.

    Idealny kochanek – np. Giacomo Casanova lub Madame Pompadour, idealnie odczytuje
    fantazje i potrzeby uwodzonej osoby, których korzenie
    często kryją się w dzieciństwie.
    Dandys – np. Rodolpho Guglielmi, Lou Andreas-Salomé lub
    Gregory House, niezwykle atrakcyjna jest nonkonformistyczna postawa dandysa dla społecznych konwencji i swobodne kształtowanie tożsamości, przez co wydaje się być czymś rzadkim.

    Duże dziecko – np. Charlie Chaplin, Emma Crouch lub Josephine Baker, dziecięca, nieco naiwna
    i ufna postawa sprzyja wytworzeniu się więzi w postaci rodzicielskich uczuć u osoby uwodzonej.

    Kokietka – np. Józefina lub Andy Warhol, uwodzi naprzemiennie okazując
    nadmierne zainteresowanie i zupełną oziębłość w stosunku do uwodzonej osoby.

    Czarodziej – np. Benjamin Disraeli, Pamela
    Churchill lub Zhou Enlai, dzięki empatii potrafi stać się zwierciadłem dla uczuć i emocji uwodzonej
    osoby.
    Charyzmatyk – np. Joanna d’Arc, Grigorij Rasputin, Elvis Presley lub Jiddu Krishnamurti,
    charyzmatyk działa uwodzicielsko na tłumy, przez swoje uparte dążenie do wyznaczonego celu i pełne
    zaangażowania zdolności oratorskie.
    Gwiazda – np. Marlene Dietrich lub John Kennedy, uwodzicielskie jest wrażenie,
    jakie otacza wokół siebie[2].

Skomentuj

Twó adres e-mail nie będzie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Quentin 2023 - since 2004