×

„The Sarah Connor Chronicle” – Pilot

Kiedy w 1984 roku w zaułkach Los Angeles pojawiły się w blasku wyładowań elektrycznych dwa golasy, prawdopodobnie nikt nie przypuszczał, że trzydzieści lat później ten zrodzony w głowie Jamesa Camerona film wciąż będzie budził emocje wśród kolejnych pokoleń kinomanów.

A jednak „Terminator” aka „Elektroniczny morderca” [The Terminator”] doczekał się dwóch pełnometrażowych kontynuacji oraz rozwinięcia pomysłu w postaci serialu… No, na to serialowe rozwinięcie poczekamy jeszcze do początku 2008 roku, ale już teraz zobaczyć możemy pierwszy odcinek, który pojawił się tak samo, jak całkiem niedawno pierwsze dwa odcinki „Dextera”. Zupełnie niespodziewanie.

Akcja pierwszego odcinka serialu rozpoczyna się dwa lata po wydarzeniach z drugiej części filmu. Sarah razem z przyszłym zbawcą ludzkości, swoim synem Johnem, ukrywają się pod zmienionym nazwiskiem (odziedziczonym po Kyle’u Reese’ie z pierwszej części filmu) przed policją. Sarah wkrótce ma wyjść za mąż, ale trapiona przez koszmary o kolejnym terminatorze wysłanym z przyszłości, by zgładzić Johna, postanawia wsiąść z synem do samochodu i po raz kolejny porzucając wszystko przenieść się w nowe miejsce. Już wkrótce okazuje się, że nie była to zbyt mądra decyzja.

Przeglądając różne fora i inne tego typu miejsca znaleźć można wiele pozytywnych opinii na temat pierwszego odcinka serialu. Według mnie są to oceny zdecydowanie na wyrost, bo ja nie odkryłem w pilocie niczego godnego uwagi. Wręcz przeciwnie.

Najbardziej pozytywnym punktem pierwszego odcinka jest odtwórczyni roli tytułowej, Lena Headey. Co prawda wygląda zdecydowanie o kilka lat zbyt młodo, ale to w końcu żadna przeszkoda, a plus taki, że przyjemniej na nią patrzeć. Jakieś inne plusy? Nie zauważyłem. Zauważyłem za to trochę poważnych minusów. Przedstawię je w podpunktach, będzie łatwiej.

– Ile razy można oglądać to samo? Kolejny terminator przysłany z przyszłości by zabić Johna, kolejny terminator przysłany by Johna ochronić, w kółko to samo. Po trzech filmach zaczyna to przypominać komedię i potrafię już sobie nawet wyobrazić, że gdzieś tam w przyszłości powołana została specjalna komisja ds. wysyłania terminatorów w przeszłość. Nic nie robią poza siedzeniem i wysyłaniem kolejnych maszyn. I oczywiście nie wyślą ich do czasu, w którym John jest noworodkiem i nie może uciekać o własnych siłach. Choć to z drugiej strony temat na dłuższe rozważania o paradoksach czasowych.

– Dwa nowe terminatory. Nie są może wielkim minusem, ale plusem żaden z nich również nie jest. Zupełnie nie zapadają w pamięć i ma się raczej wrażenie, że oglądamy nie terminatory, ale aktorów grających maszyny. Jednak ciężko być drugim Arnoldem Schwarzeneggerem.

– Pilot serialu przypomina… film porno. Nie dzieje się nic ciekawego, pojawia się terminator i jest akcja. Nie dzieje się potem nic ciekawego, pojawia się terminator… I tak przez cały odcinek. A przecież wiadomo, co się robi między kolejnymi „akcjami” w filmie xxx. Tu identycznie – ma się wielką ochotę przesunąć serial do przodu.

– Zero klimatu apokaliptycznego zagrożenia. Podczas oglądania czuć, że oglądamy kolejny telewizyjny serial i nic więcej. Choć to akurat nie jest dziwne, bo przecież rzeczywiście oglądamy serial…

– Brak nadziei na coś nowego w kolejnych odcinkach. Terminator będzie ścigał, oni będą uciekali. Plus dość ryzykowny pomysł podróży w czasie.

Do oficjalnej premiery pozostało jeszcze kilka miesięcy i zapewne parę rzeczy w pilotowym odcinku się zmieni (ot choćby scena strzelaniny w liceum; po wydarzeniach na uniwersytecie w Wirginii nie wydaje się, aby taka scena mogła znaleźć się w emitowanym przez telewizję serialu). Osobiście nie uważam jednak, aby „The Sarah Connor Chronicle” stał się hitem i przetrwał dłużej niż jeden sezon. Wyjściowy pomysł był dobry na dwa filmy, ale na więcej już nie, szczególnie że serial „zmuszony” jest polegać raczej na fabule niż na efektach specjalnych, które zawsze mogą uratować film kinowy. A z tego, co mamy nie da się sklecić interesującej historii.

Na sam koniec dodam, że mam jak najgorsze obawy odnośnie dalszych relacji Sarah/kobieta-terminator. Biorąc pod uwagę lesbijską przeszłość Leny Headey („Gry weselne” [„Imagine Me & You”]) coś mi mówi, że doczekamy się romantycznego epizodu pomiędzy dwoma paniami. Choć, trzeba przyznać, że byłby to gwóźdź do trumny dla serialu.

Podziel się tym artykułem:

Skomentuj

Twó adres e-mail nie będzie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Quentin 2023 - since 2004