DIALOG NR 7

– To straszne jak się postarzeli kumple z liceum – zaczął swoją opowieść znajomy z roku (lat 36). Żonaci, dzieciaci… Poszedłem ostatnio do kina, a tam nagle jakiś koleś mówi do mnie: „Cześć M.”. „Cześć” odpowiedziałem, choć zupełnie nie znałem człowieka. Potem przez cały seans zastanawiałem się co to za kolo. I w końcu sobie przypomniałem. Kiedy byliśmy jeszcze smarkaczami chodziliśmy razem na treningi koszykówki i siatkówki. Chłopaczek był suchy jak szczapa, a teraz! Wielkie brzuszysko, łysina na czubku głowy, zakola. Nic dziwnego, że go nie poznałem.
– Muszę sobie zapamiętać – odparłem – żeby nie chodzić na treningi koszykówki i siatkówki!